Josilda da Conceição presenteert Kissing.Before.After, een duotentoonstelling van Rabin Huissen en Simo Tse. Toen de grafsteen van Oscar Wilde in 1912 werd voltooid, leidde dat tot zoveel ophef dat het monument twee jaar lang bedekt bleef. Na meerdere incidenten van vandalisme te hebben overleefd, waren het de duizenden en duizenden kusstrepen, achtergelaten door bezoekers van Wilde’s tombe, die de vliegende naakte engel weer achter muren plaatsten. Blijkbaar had lippenstiftvet de kalksteen aangetast. Tuimelen terwijl je zachtjes kust, was de eerste gedachte die bij Simo Tse opkwam toen zijn collega-kunstenaar, Rabin Huissen, hem vertelde over zijn reis naar het graf van Wilde in Parijs. De twee kunstenaars delen een wederzijdse nieuwsgierigheid en bewondering voor het werk van Wilde, en een affiniteit voor de beeldpraktijk.
De tentoonstelling Kissing. Before. After. gaat over de onomkeerbaarheid van afbeeldingen en het maken van afbeeldingen. Beide kunstenaars geven hun werk een lange levensduur, door te gaan liggen en stil te blijven liggen op lichtgevoelig papier, of door een oude schoolfoto opnieuw te gebruiken. Het idee is dat als een beeld eenmaal is vastgelegd, of anders gezegd, als het eenmaal is gebeurd, de tijd wordt opengesneden en materieel wordt. De betekenis van een beeld kan veranderen, maar de kneedbaarheid ervan blijft constant. Beeldvorming, zoals zoenen, kan niet ongedaan worden gemaakt.
