ROBBY MÜLLER
In 1992 verhuisde de bekende cinematograaf Robby Müller (1940 – 2018) naar Amsterdam, nadat hij zestien jaar in het buitenland had gewoond. Hij zou er tot zijn overlijden in 2018 blijven wonen, altijd met een camera bij de hand. Müller legde Amsterdam vast zoals hij het waarnam – als een verzameling reflecties en schaduwen, gericht op spiegelbeelden in ramen of op een motorkap van een auto, een opvallend lijnenspel en, zoals het een Master of Light betaamt, het kenmerkende, Amsterdamse licht.
Jarenlang bleven de foto’s verborgen in het archief, totdat zijn vrouw, foto-editor Andrea Müller-Schirmer werd uitgenodigd om een wekelijkse column te publiceren in Het Parool. Een jaar lang publiceerde de krant elke week een foto – altijd van Amsterdam, altijd onmiskenbaar Robby Müller. Amsterdams licht, heette de column, trouw aan Müllers esthetiek. De foto’s tonen Müllers kijk op Amsterdam, met zijn karakteristieke spel van licht en lijnen, reflecties en compositie. Naast de foto’s verschenen korte teksten – Andrea’s associaties, die belangrijke inzichten geven in Robby’s manier van leven en werken.
Nu zijn de beelden en teksten van de column gebundeld en uitgegeven als boek. Robby Müller – Amsterdam Photos is vormgegeven door Linda van Deursen en voorzien van een essay van Bianca Stigter, uitgegeven door Roma Publication.
De boekpresentatie gaat gepaard met een tentoonstelling van het werk van Robby Müller. Een selectie van de foto’s uit het boek wordt voor het eerst vrijgegeven en is te zien in The Bakery, de projectruimte van de galerie.
Daarnaast presenteert Eye Filmmuseum in Amsterdam afdrukken van alle foto’s en de teksten uit de serie op de muur in de foyer van Cinema 1. Deze tentoonstelling is voor het publiek toegankelijk van 18 februari tot 5 maart.
Robby Müller was een van de grootste pioniers in zijn vakgebied. Hij werkte samen met regisseurs als Wim Wenders aan iconische films als Alice in den Städten (1974), Im Lauf der Zeit (1976) en Paris, Texas (1984); Jim Jarmusch’ Down by Law (1986), Dead Man (1995) en Mystery Train (1989); Lars von Trier’s Breaking the Waves (1996) en Dancer in the Dark (2000). Tijdens een vier decennia lange carrière van bijna 100 projecten werkte hij ook samen met beeldend kunstenaars zoals Steve McQueen, voor zijn installatie Carib’s Leap (2002) voor Documenta 11.
Müllers solotentoonstellingen omvatten Robby Müller: Like Sunlight Coming Through The Clouds bij Annet Gelink Gallery, Amsterdam, Case Chiuse HQ, Milaan, Rencontres de la Photographie, Arles en Slash Gallery (WORM), Rotterdam (2020); An Homage to Robby Müller bij Annet Gelink Gallery (2018) en Master of Light bij Deutsche Kinemathek, Berlijn (2017) en Eye Filmmuseum, Amsterdam (2016).
