m.simons presenteert met trots CURVES, de eerste solotentoonstelling van Jan van der Ploeg in de galerie.De kunstenaar geniet internationale bekendheid en zijn muurschilderingen sieren vele locaties. Alleen al in het lopende jaar heeft Van der Ploeg muren beschilderd in Arnhem, Nijmegen, Middelburg, Frankfurt, Lyon, Basel, Dallas, Auckland, Sydney en het Schneider Museum of Art in Oregon.
Zijn oeuvre sluit aan bij de Nederlandse abstract geometrische traditie. Te midden van de lijn van kunstenaars vanaf Mondriaan en Van Doesburg onderscheidt Van der Ploeg zich als een uitgesproken colorist. Terwijl hij vasthoudt aan heldere vormen en lijnen die verwant zijn aan zijn voorgangers, lijkt zijn kleurenpalet onuitputtelijk.
Voor de tentoonstelling CURVES ontwierp Van der Ploeg een nieuwe muurschildering, die naast recente werken op doek en papier wordt getoond. De muurschildering reageert op de architectuur van de galerie en verdeelt deze in vier gelijke delen, waarbij kleurblokken worden afgewisseld met het zichtbare wit van de muur. De muurschildering fungeert als achtergrond voor de werken op doek en papier en integreert ze in een samenhangende installatie. Deze juxtapositie illustreert het verschil in de verschillende manieren van creëren van de kunstenaar. In de muurschildering speelt de direct omringende architectuur een centrale rol, terwijl de keuzes in werken op papier en doek minder definitief lijken en Van der Ploeg de ruimte geven om motieven opnieuw te bekijken en nieuwe vormen te ontwikkelen.De nieuwe serie werken op papier en doek bestaat voornamelijk uit een combinatie van een kleur met wit of zwart. Composities bestaan uit smalle horizontale en verticale lijnen die worden doorsneden door opeenvolgende reeksen lijnen. Waar deze lijnen de grenzen van hun medium bereiken, lijken ze zich uit te strekken tot in het abstracte universum van de kunstenaar.
Rosalind Krauss verdiepte zich in “Grids” in de eindeloze debatten rond Mondriaans centrifugale of centripetale aard van kunst: “Is wat we zien in een bepaald schilderij slechts een deel van een geïmpliceerde continuïteit, of is het schilderij gestructureerd als een autonoom, organisch geheel?” Wanneer we deze vraag stellen met betrekking tot het werk van Van der Ploeg, wordt een intrigerende evolutie duidelijk. In zijn eerdere werken overheerste een centripetale aard; vormen waren bijna altijd gevat in een compositie, of het nu cirkels, rechthoeken of zijn befaamde “grepen” waren.
Hoewel de vormen zich eerder uitbreidden, was dat meer als herhaling dan als onafhankelijke entiteiten.In zijn huidige tentoonstelling bij Stichting IK in Middelburg is echter een verschuiving zichtbaar. Voor elke tentoonstelling vraagt Stichting IK een prominente kunstenaar om na te denken over een belangrijk werk binnen zijn oeuvre. Van der Ploeg reageerde met een muurschildering met zijn “Grips” motief, opzettelijk afgekapt. De afgeronde rechthoeken zijn verticaal op de muur geschilderd, waardoor het lijkt alsof ze onder de vloer en boven het plafond doorlopen. Dit vertrek komt terug in de doeken en werken op papier in de huidige tentoonstelling, waar onafhankelijke vormen centrifugaal buigen, afsnijdend aan de rand van het doek alsof ze door de tentoonstellingsruimte kronkelen.
