Deze zomer is in Galerie Fleur & Wouter de duotentoonstelling The Day of The Donkey te zien, met werk van Carmen Schabracq en Dodi Espinosa. Beide kunstenaars hebben een sterke band met Mexico en een fascinatie voor traditie, ambacht, en welke materialen nobel worden bevonden en welke arm. Als uitgangspunt voor de tentoonstelling namen ze The Day of the Donkey, de belangrijkste feestdag in Otumba, het Mexicaanse dorp waar Espinosa vandaan komt. Ezels dragen tijdens dit feest kleurrijke kostuums en soms zelfs make-up. feest verkleed als vrouwen, met make up en jurken.
Ezel in een tutu
Espinosa gebruikte het feest uit zijn geboortedorp eerder als inspiratie voor zijn sculptuur El dia del burro (2018). In dit werk van een ezel in een tutu refereert hij aan de ballerina’s van Edgar Degas. In de sculpturen die Espinosa maakte voor deze tentoonstelling keert hij terug naar dit thema en onderzoekt de schaduwzijde van deze alom geliefde kunstwerken. Het Corps de ballet, de grote groep minder belangrijke dansers bestond in de tijd van Degas uit arme meisjes die afhankelijk waren van machtige begunstigers van het ballet, een ongelijke relatie waar misbruik van werd gemaakt.
De sculpturen van Espinosa in deze tentoonstelling zijn abstract. Ze laten de beweging in de dans zien en symboliseren de anonimiteit van de dansers van het Corps de ballet. toch stelt elke sculptuur een danser voor, en door ze namen te geven haalt Espinosa hen uit de anonimiteit. Pijlpunten in de sculpturen symboliseren de sterkte van de dansers. Zijn ballerina’s weerspreken de typische indruk van fragiele en onderdanige meisjes, het zijn powervrouwen die uit zijn op wraak.
Theatraliteit van het leven
In het werk van Carmen Schabracq speelt de theatraliteit van het leven een belangrijke rol. Ze verzamelt verhalen uit verschillende mythen, tradities, haar eigen ervaringen en gebruikt deze om een collage-achtig visueel narratief te creëren. Tijdens haar onderzoeken naar mythen en tradities in Mexcio bezocht ze verschillende dorpen om de viering van de Dag van de doden te ervaren. Ze zag daar hoe mensen moderne pop cultuur mengen met de traditionele maskers en kostuums van de ‘Muerteadas’, de gemiskerde Dag van de doden dansfeesten. Schabracq is gefascineerd door de Mexicaanse kracht van het mixen van culturen, materialen en kleuren in hun decoraties, rituelen en dagelijks leven.
The Day of the Donkey, uit het dorp waar Espinosa vandaan komt inspireerde Schabracq, met name het absurde verkleden van de ezels. Voor haar is het feest een prachtige en typisch voorbeeld van folklore. Ze nam het feest als uitgangspunt voor een serie werken over de mythologie rondom de ezel wereldwijd. Een belangrijke tegenstelling in deze mythologie interesseert haar. Het dier wordt gezien als dom en koppig, maar heeft ook grote symbolische waarde, bijvoorbeeld als de drager van Jezus. In de tentoonstelling laat ze maskers en schilderijen zien rondom folkloristische figuren als de ezel, de duivel en de bok.
Nobele materialen
Beide kunstenaars zijn geïnteresseerd in traditie, ambacht, en welke materialen nobel worden bevonden en welke arm. Papier maché is zo’n materiaal dat in de kunstwereld als arm wordt gezien, maar in de Mexicaanse cultuur juist een ambachtelijke waarde heeft. Naast dit materiaal werkte Shabracq met gevlochten wilgentakken en experimenteerde ze met nieuwe textieltechnieken, waarmee ze onder andere lijsten rondom haar schilderijen maakte. Espinosa koos voor deze tentoonstelling voor gipsverband, een ander arm materiaal. De connotaties van genezing spraken hem aan, ook verwijst hij met dit materiaal naar de manier waarop Degas zijn modellen vroeg om lange tijd in één houding te staan, wat soms zeer pijnlijk was. Daarnaast gebruikte hij bamboe, dat fijn is maar ook zeer sterk, soepel, en licht als een ballerina.
Over de kunstenaars
Carmen Schabracq (1988) werkt in verschillende media, ze maakt schilderijen, sculpturale installaties, maskers en performances waarmee ze de complexiteit van de menselijke identiteit onderzoekt. Ieder mens bestaat uit vele gezichten, die allemaal voortkomen uit de perceptie van de ander. Bijvoorbeeld aan de hand van maskers laat ze de verschillende rollen van de mens zien. Carmen is geboren in Amsterdam (1988), waar ze nu woont en werkt. Ze behaalde haar BA in beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie, en haar MA in theaterkostuumontwerp aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. In 2017- 2018 ontving ze de ‘Nieuwe Makers subsidie’ van het Fonds Podiumkunsten NL, waarmee ze twee in situ voorstellingen maakte in Zeeland. Carmen deed artist in residencies in Mexico (2019), het Van Gogh AiR in Zundert (2020), in Bulgarije (2021) en bij kunsthuis SYB in Beetsterzwaag (2021). Ze exposeerde in Stedelijk Museum Breda (2022) en talloze galeries en kunstruimtes.
Dodi Espinosa (1985) werd geboren in Mexico City, maar woont en werkt in België. Zijn onconventionele beeldtaal verraadt invloeden van het surrealisme en sjamanisme in zijn overwegend ruimtelijk werk. Espinosa gelooft in de transformerende kracht van kunst en werpt een blik op historische en actuele vraagstukken. Meestal werkt hij in klei, die hij vervolgens beschildert, maar ook materialen als brons, hout, textiel of papier-mâché komen voor in zijn oeuvre. Dodi Espinosa had een solotentoonstelling bij Beautiful Distress, Amsterdam (2022). Hij nam daarnaast deel aan groepstentoonstellingen in MHKA (i.s.m. NICC), Antwerpen (2019), het Fries Museum, Leeuwarden (NL, 2020), W139, Amsterdam (2020) en Mu.Zee, Oostende (2019 en 2022).
