Enari Gallery presenteert een nieuwe tentoonstelling vanaf 28 februari die feestelijk geopend zal worden in aanwezigheid van de kunstenaar van 17:00 tot 20:00 uur. In FERAL NOM creëert Dimitris Tampakis vernieuwing door fragmentatie. Barsten in het systeem zijn niet alleen zwakke plekken, maar juist openingen—ze laten zien waar iets faalt, terwijl er tegelijk nieuwe energie vrij kan komen. Het is daar waar de mens zijn lichaam herovert als een middel voor expressie, los van de druk van opgelegde regels. Hier vindt men kwetsbaarheid en verzet, en wordt controle afgewezen. Wat overblijft is een diepere, instinctieve verbondenheid.
Voor Tampakis zijn veranderingen nooit lineair. Ze ontmantelen kunstmatige constructies en leggen verbindingen bloot die verder gaan dan machtssystemen. Vertrouwen wordt de basis van deze nieuwe manier van leven, en onzekerheid is de enige constante. Zijn werk omarmt deze sprong in het onbekende. Tampakis ziet de chaos niet als een probleem, maar als een kans om aan iets nieuws te bouwen. Zijn werk benadrukt de kwetsbaarheid van systemen die deze chaos onderdrukken en viert tegelijkertijd de innerlijke levenskracht ervan.
Verbondenheid draait volgens Tampakis niet om afkomst of traditie, maar om gedeelde ervaringen, vertrouwen en openheid voor het onbekende. Geïnspireerd door neo-tribale theorieën stelt hij zich een groep voor die niet wordt gevormd door regels of controle, maar door onderlinge afhankelijkheid. Deze ‘nieuwe stam’ verwerpt de steriele en voorspelbare wereld van vandaag, waarin alles draait om controle en commercie. In plaats daarvan omarmt zij chaos als een kracht en ziet ze onzekerheid niet als een bedreiging, maar als een bron van vertrouwen.
FERAL NOM is een ontmoetingsplek voor deze groep, een ruimte waar veiligheid niet wordt afgedwongen, maar vanzelf ontstaat doordat mensen zich overgeven aan het onbekende. Elke gedeelde beweging—of dat nu een fysieke actie, een blik of een gezamenlijk risico is—versterkt de onderlinge band. Hierdoor ontstaat een diepere manier van samenzijn, los van instituten of regels. De tentoonstellingsruimte zelf wordt een plek waar het lichaam diens vrijheid kan terugnemen.
