m.simons presenteert met trots Feet of Clay (2023), de eerste solotentoonstelling van Ido Vunderink in de galerie aan de Lijnbaansgracht 318 in Amsterdam. De zes schilderijen (elk 80 x 60 cm) dienen als testament binnen het voortdurend groeiende vocabulaire van de kunstenaar op het gebied van geometrische compositie en kleurenschema, een getuigenis van Vunderink’s loopbaan in de hedendaagse kunst.
In Feet of Clay bevat elk van de zes schilderijen een kleurenschema dat bestaat uit drie primaire en drie secundaire kleuren met een wit bovenvlak. De onderste en middelste secties van de schilderijen bestaan uit twee vierkanten en vier secties van vierkanten, waarover de zes kleuren (primair en secundair) zijn verdeeld. Dit strategische gebruik van kleur en compositie onthult een unieke combinatie van resolute lijnen en disbalans en verwijst naar de titel van de tentoonstelling. De uitdrukking Feet of Clay symboliseert kwetsbaarheid of tekortkomingen binnen prominente individuen of samenlevingen. Het komt voort uit het Bijbelse verhaal uit het boek Daniël, waarin een kolossaal standbeeld van prachtig metaal, maar met voeten van gemengd ijzer en klei, gemakkelijk wordt verbrijzeld. De schilderijen van Vunderink belichamen deze metafoor, met composities gebaseerd op een delicaat evenwicht van instabiliteit.
De tentoonstelling is te zien van 8 september tot en met 12 oktober 2023 en is onderdeel van het 2023 Art Amsterdam September programma van m.simons.
Ido Vunderink werd in 1955 geboren te Amsterdam en studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Vanaf de jaren ’80 heeft Ido Vunderink veelvuldig geëxposeerd in binnen- en buitenland, zowel in solo- als groepstentoonstellingen. Naast zijn werk in installaties en figuratieve schilderkunst als onderdeel van de groep Seymour Likely (1989 – 1995), heeft geometrisch abstracte schilderkunst en werk op papier centraal gestaan in zijn artistieke carrière.
Solotentoonstellingen: “Untitled”, Willem Baars Projects (2016); “Men, Women and Children”, Vleeshal, Middelburg (1993); “Faces and Names”, Galeria Il Ponte, Rome, Italy (1992); “Brussels Junior High”, Beursschouwburg, Brussels, Belgium; “It’s a Boy”, Centraal Museum Utrecht, Utrecht and “Paintings”, Galerie Zebra, Amsterdam (1982).
Groepstentoonstellingen “Quantum Vis”, Service Garage, Amsterdam (2009); “Wall of Fame”, Nachtwacht Research Program, Amsterdam (2007-8); “The Rimmfishhorn Handicap” Istanbul Biennial, Istanbul, Turkey (1993); “Black Power” Kunstverein, Dusseldorf, Germany (1992); “Team Spirit”, various spaces in the USA and Canada (1990); “Never marry a Railroadman”, Arti et Amicitiae, Amsterdam (1989) and “The Dangerous Kitchen”, Wetering Galerie, Amsterdam (1988).
