In deze tijd waarin fotografische beelden zich anders voordoen dan ze zijn, waarin elk gezicht een filter krijgt, onderzoekt Tom Callemin het idee van het lichaam en zijn identiteit. Niet door zelf zijn toevlucht te zoeken tot digitale manipulatie maar door met analoge technieken geënsceneerde beelden te maken in de studio. In zijn artificiële landschappen plaatst Callemin mensen, dieren, objecten en planten. Ze belichamen ‘personages’ in beelden die de perceptie van de toeschouwer uitdagen.
Waar kijken we naar? Wat ligt er verborgen in het beeld? Waar schuurt het beeld, waar klopt het niet? Kijken we, zoals in Portrait (2019-2021), naar iemand die een rol aanneemt voor een camera of kijken we naar de werkelijke persoon zoals hij of zij is? Tom Callemin heeft de ‘persoonsverwisseling’ tot een belangrijk thema in zijn werk gemaakt. Hij bevraagt onze gewoontes van psychologische én antropocentrische projectie. Wanneer is een beeld een beeld, wanneer gaat het ‘leven’, wanneer ontstaat er wederkerigheid tussen beeld en beschouwer? De tentoonstelling is in feite een ode aan de verbeelding en de reflectie: want zoals alle werken laten zien, transformeren de beelden onder onze blik. Maar zijn deze beelden zelf op hun beurt niet ook weer fictie? De wijze waarop Callemin het idee van eeuwige transformatie en de spanning tussen realiteit en fictie verbeeldt maakt duidelijk dat De Werkelijkheid niet bestaat: … It is a world and not the world!
archival ink on rag paper
63 x 88 cm
archival ink on rag paper
27 x 37 cm
* de titel verwijst naar het gedicht ‘At Tikal’ van William Bronk
