Galerie Josilda da Conceição presenteert met genoegen een duo-solotentoonstelling ‘Lacunae’, waarin de installaties en schilderijen van kunstenaars Geraldo Dos Santos en Emre Özakat worden vertoont. De tentoonstelling, met het concept; hauntology, brengt het werk van beide kunstenaars samen om transformatieve dimensies binnen para fictie-overtuigingen te verkennen. Beide kunstenaars verdiepen zich in verschillende domeinen van bijgeloof en de diepe diepten van onbewuste verbindingen. Geraldo Dos Santos blijft hangen in de manifestatie van Zuid-Amerikaanse geloofssystemen, waar cultuur een belangrijke rol speelt en tradities diepgeworteld zijn. De diepten van lacunes in zijn verhalen verbeelden mysterie en tonen anatomische structuren die Esterisme, Asterisme, Santeria, Espiritismo en Candomblé met elkaar verbinden.
Emre Özakat onderzoekt het hauntology karakter van de circulatie van digitale beelden. Beelden die degraderen door herverdeling en digitale compressie terwijl ze circuleren, verliezen elk eigendom en worden een anoniem eigendom van de massa. Deze afbeeldingen hebben een vluchtig karakter, of het nu gaat om bekende afbeeldingen of afbeeldingen uit de griezelige hoeken van het internet. De tijdelijkheid wordt tijdelijk opgeschort door de schilderkunst, gefixeerd in zijn staat van compressie en verdraaiing.
Geraldo Dos Santos (NL-BR / 1993)
Geraldo Dos Santos is een kunstenaar die zich verdiept in de ingewikkelde domeinen van herinnering, emoties, cultuur en identiteit. Zijn focus ligt op het begrijpen van de onbewuste triggers van melancholische emoties en hoe onze ervaringen onze perceptie van de wereld bepalen. Door gebruik te maken van een verhalende benadering en gebruik te maken van diverse media creëert Dos Santos een multidimensionale ervaring, waarbij kijkers worden aangespoord om na te denken over hun persoonlijke geschiedenis. Zijn kunstwerken leggen de samensmelting van omringende elementen vast en geven persoonlijke en gedeelde trajecten weer, waarbij hij vooral de nuances van ongebruikelijke relaties onderzoekt. Dos Santos probeert het bewustzijn binnen anekdotes te begrijpen en de rol die traditie speelt bij het vormgeven van ons begrip van herinneringserfgoed. Geworteld in de Zuid-Amerikaanse esoterie, onderzoekt Dos Santos verder het spirituele schijngeloof dat nauw verbonden is met inheemse tradities, syncretisme en mystiek. Deze overtuigingen omvatten een diepe eerbied voor bijgeloof, symbolisch verweven in rituelen en naadloos doorlopend in de installaties van Dos Santos.
Bijgeloof binnen inheemse tradities fungeert als kanalen en overbrugt materiële en spirituele domeinen. Deze spirituele betekenis integreert naadloos in syncretische religies en daagt geleerde tradities uit die duidelijk zichtbaar zijn in de keramiek en schilderijen van Dos Santos. De Zuid-Amerikaanse esoterie legt in het onderzoek van Dos Santos een sterke nadruk op intentie en beschouwt het als een vorm van hauntology die individuen verbindt met het spirituele onbewuste rijk. Dit perspectief voegt diepte en lagen toe aan zijn verkenning van geheugen, cultuur en identiteit.
