In zijn eerste solotentoonstelling bij Galerie Fleur & Wouter, ‘Real Magicalism’, herinterpreteert kunstenaar Dodi Espinosa (MX, 1985) de Latijns-Amerikaanse literaire traditie van het magisch realisme. Hij doet dit door de lens van zijn persoonlijke verhaal en een kinderlijk gevoel van verwondering. Voor de serie schilderijen die wordt getoond, liet de kunstenaar zich inspireren door zijn opvoeding in Teotihuacan. Espinosa kanaliseert de helderheid en zuiverheid van de helderblauwe luchten waar hij ooit als kind naar staarde. Het uitgangspunt van de tentoonstelling is een verzameling beelden en foto’s die zijn grootmoeder opstuurde en die het surrealistische beeld vastleggen van heteluchtballonnen die boven de oude piramides van Teotihuacan zweven – een juxtapositie van een heilige plaats en een modern toeristisch spektakel.
Voor Espinosa belichaamt dit dubbele perspectief, van bovenaf bekeken in de ballonnen en van onderaf op de grond, een bredere sociaaleconomische dynamiek, waarbij de kloof tussen voorrecht en verlangen wordt benadrukt. De luxe van zo’n magisch uitzicht onderstreept een thema dat diep geworteld is in de traditie van het magisch realisme, dat vaak reflecteert op maatschappelijke structuren.
Espinosa’s fantasierijke reactie transformeert deze beelden in een surrealistische cyclus waarin cactussen veranderen in maskers en vervolgens in ballonnen. De cactus, die inheems is in het landschap van Teotihuacan, wordt een terugkerend motief dat verandert in maskers van jade die verwijzen naar de rijke traditie van het masker-maken in de regio en de culturele betekenis van jade als kostbaar materiaal. Deze maskers zijn afwisselend archeologisch trouw aan bestaande stukken en gefantaseerde creaties uit Espinosa’s innerlijke wereld vol sciencefiction. Ze weerspiegelen zijn jeugdfascinatie met surrealisme, vooral het werk van Salvador Dalí en René Magritte. Deze connectie wordt verder verdiept door Espinosa’s migratie naar Spanje en België, de respectievelijke thuislanden van deze surrealistische iconen.
De ballonnen, versierd met stekels en doornen van de cactus, suggereren een fragiel en precair bestaan. Voor Espinosa roepen deze elementen de complexiteit van migratie op, de dromen en gevaren van het verlaten van je thuisland op zoek naar een beter leven. Deze spanning weerspiegelt de bredere menselijke ervaring van verlangen, risico en veerkracht en de surrealistische tegenstrijdige toestand van het leven zelf.
De schilderijen van Espinosa, weergegeven in groene en blauwe tinten die doen denken aan jade, onderzoeken de menselijke behoefte om “weg te vliegen”, of het nu is voor plezier of om te overleven. Deze gelaagde werken weerspiegelen de complexiteit van beweging, migratie en dromen, net als de veelzijdige tinten van jade zelf.
Hoewel ‘Real Magicalism’ zich concentreert op schilderen, benadert Espinosa het medium met de gevoeligheid van een beeldhouwer. Door middel van levendige beelden en een speels maar diepgaand onderzoek naar identiteit, ontheemding en universele dromen, nodigt ‘Real Magicalism’ kijkers uit in een wereld waar het magische en het echte naast elkaar bestaan, een weerspiegeling van Espinosa’s innerlijke wereld en de gedeelde menselijke conditie.
