taboo
don’t make art on the internet, that will never work
don’t show websites in museums, they belong online
don’t make gallery objects, you’re a web artist
don’t write poetry, you’re not a poet
don’t use blockchain, that’s for investors
don’t paint, that’s for painters
Upstream Gallery is trots om Manual te presenteren, een tentoonstelling van nieuw werk door Rafaël Rozendaal. Dit markeert Rozendaal’s vijfde tentoonstelling bij de galerie en toont een opmerkelijke verschuiving in zijn praktijk. Hij verwierf erkenning door het internet als zijn canvas te gebruiken, maar voor zijn nieuwste serie werken heeft hij zijn aandacht gevestigd op het traditionele canvas.
Rozendaal is zeer succesvol geweest met zijn digitale kunstwerken, evenals met zijn prints, wandtapijten en andere kunstobjecten die het digitale naar de fysieke wereld vertalen. Zijn pioniersstatus werd bevestigd met zijn eerste grote solotentoonstelling in een museum, in het Folkwang Museum in Essen in 2023. Echter, Rozendaal’s artistieke reis is onvoorspelbaar en onconventioneel. Vorig jaar huurde Rozendaal voor het eerst in zijn 25-jarige carrière een studio (voorheen had hij niets meer nodig dan een laptop) en begon te schilderen. Waar zijn eerdere werken tot stand kwamen door intensieve samenwerkingen met experts op gebieden zoals coderen, weven of drukken, werkt hij nu voor het eerst “handmatig” — met zijn handen, acrylverf en canvas. Voor de kunstenaar brengt schilderen een nieuwe impuls aan zijn praktijk. Hij begon uit nieuwsgierigheid en, belangrijker nog, plezier – voor hem is dat “de eerlijkste indicator van een pad om te volgen.” Handmatig werken resulteert in een minder gecontroleerde benadering in vergelijking met zijn eerdere werken, wat hem dwingt om toevalligheden te omarmen en het proces te waarderen.
Het lijkt een ongebruikelijke keuze voor een van de meest gerenommeerde digitale kunstenaars ter wereld. Ondanks het nieuwe medium is zijn kenmerkende stijl echter onmiskenbaar, en zijn visuele taal is geworteld in de digitale wereld. De schilderijen verkennen de spanning tussen abstractie en figuurstelling, iets wat hij “minimale figuurstelling” noemt. Hoeveel lijnen zijn er nodig om een landschap of een glas water uit te beelden? Deze abstractie van alledaagse onderwerpen en scènes loopt als een rode draad door Rozendaal’s oeuvre en doet denken aan vroege videogames, wat de kijker een gevoel van gesuggereerde beweging geeft, alsof de afgebeelde plaatsen wachten op iets wat erin zal gebeuren.
Meer informatie volgt.
