“matter is matter that doesn’t matter” toont het werk van kunstenaars Meng-Hsuan Chin, Lisette de Greeuw en Jo Wu. Met een zeer gevoelig bewustzijn van de betekenis die taal in het dagelijks leven kan onthullen, weeft elke kunstenaar op unieke wijze betekenis in de materie, een materiaal ontwikkeld van maar niet beperkt tot linguïstische contexten. Chin onderzoekt de correlatie tussen verhalen en lichamelijke beweging, waarbij haar schilderproces een mengeling is van betekenis verwerkt met aandacht voor beweging, waaruit verhaal en emotie voortkomen. Voor de Greeuw vindt de conceptuele transformatie van taal plaats in een zelfgedicteerd representatiesysteem op basis van borduurpatronen. Ze onthult spanning en harmonie onder het oppervlak van waarheid en betekenis door herhaling en ongelukken te accepteren. Wu blijft poëzie schrijven naast haar schilderpraktijk om het ritme te begrijpen, en past haar ritmische redenering toe op genres zoals literaire werken, hedendaagse kunstteksten en religieuze teksten om concepten als natuur, tijd en dood te definiëren. Voor de drie kunstenaars wordt de realiteit onthuld en genoteerd wanneer ze betekenis en materie dicht bij elkaar vinden. Met andere woorden, dingen zijn misschien alleen “betekenisvol” en “materievol” wanneer zowel letterlijke gedachten als materiële zaken tegelijkertijd volledig aanwezig zijn.