menu
Tentoonstelling — Schilderkunst

Matthias Franz

Datum:
22 maart t/m 15 april 2023
Deelnemer:
→ GRIMM
Keizersgracht 241
1016 EA Amsterdam
Open:
  • dinsdag 11:00—18:00
  • woensdag 11:00—18:00
  • donderdag 11:00—18:00
  • vrijdag 11:00—18:00
  • zaterdag 11:00—18:00
Admission
With ticket
Vandaag open van 11:00 tot 18:00

Birds Sing the Echoes of Fragmentation

GRIMM presenteert met genoegen Birds Sing the Echoes of Fragmentation, een solotentoonstelling van nieuwe schilderijen van de Duitse kunstenaar Matthias Franz (1984, Ilmenau, DE). Dit is de eerste tentoonstelling van de in Wenen gevestigde kunstenaar in Amsterdam (NL) en zijn tweede solotentoonstelling bij GRIMM, sinds hij in 2021 bij de galerie in dienst trad.

In de tentoonstelling is een groep schilderijen te zien die verschillende aspecten van het hedendaagse bestaan onderzoeken en die reflecteren op de menselijke conditie en de toenemende fragmentatie van de samenleving. Met dit begrip van fragmentatie als conceptueel en picturaal kader onderzoekt Franz de inherente tegenstrijdigheden van het moderne leven. In dit nieuwste oeuvre creëert Franz verhalen met een open einde die de grenzen tussen werk en vrije tijd, het voorbijgaande en het permanente, het monumentale en het onzichtbare uitdagen.

Voor Franz is schilderen een noodzakelijkerwijs langzaam en doordacht proces. Geïnspireerd door literatuur, film en kritische theorie, gebruikt de kunstenaar verf om een innerlijke gedachte of vraag te visualiseren. Eerst realiseert hij de compositie op kleinere doeken, test hij verschillende perspectieven en paletten, voordat hij het onderwerp op grote schaal aanpakt. Door zijn beelden gedurende meerdere weken op te bouwen met gelaagde olieverf heeft elke scène een voelbaar gewicht, waardoor de getextureerde omgevingen een geladen, psychologische sfeer krijgen.

In de groep schilderijen Genehmigung eines Unsichtbaren geeft de kunstenaar een nachtelijke, maanverlichte interieurscène weer, die doet denken aan een kantoor of een wachtkamer. Op de voorgrond staan twee spookachtige figuren, voorovergebogen en uitgeput, die verwijzen naar figuren aan de rand van de maatschappij, die over het hoofd worden gezien en onzichtbaar zijn. Achter hen zitten twee arbeiders aan een bureau. De relatie tussen de figuren is onduidelijk, maar hun compositorische verdeling suggereert hoe zij verschillende maatschappelijke rollen kunnen vertegenwoordigen. De werknemers lijken een of andere bureaucratische functie te vervullen en verwerken de hele nacht papierwerk, terwijl het paar dat tegenover de kijker zit, lijkt te wachten op een actie die misschien nooit zal plaatsvinden.

In een andere groep schilderijen, Repertoire, betreden we een donkere kamer. Zacht licht valt door de enkele deur aan de achterkant van de ruimte, te midden van spinnenwebben die de compositie doorkruisen, geflankeerd door muziekinstrumenten: een staande piano, contrabas of gedemonteerd drumstel. Het lijkt een ruimte voor gemeenschappelijke viering, creatie of uitvoering, en toch is het verlaten en ontoegankelijk, hintend op een meer ondoorgrondelijk aspect of donkere geschiedenis.

In een andere reeks doeken, getiteld Roots, stelt Franz een paar schoenen voor met zware bakstenen die met de veters aan hun zolen zijn vastgebonden. Het schilderij visualiseert de tegenstrijdigheid van het ‘wortelen’ in een plaats, en benadrukt de gelijktijdige vrijheid en beperking die verbonden is aan het streven of de maatschappelijke waarde die het maken van langdurige banden met een enkele plaats bevoordeelt. Het schilderij heeft in zekere zin een opzettelijke kwaliteit van naïeve illustratie, die de ernst ervan ontwapent met een meer fantastische kwaliteit.

Dit aspect, dat in verschillende mate aanwezig is in de andere werken van Franz, verleent aan hun verhaal de kwaliteit van een sprookje, dat het grensgebied inneemt tussen comfortabele vertrouwdheid en iets bedreigends of buitenaards.

Een publicatie over het werk van Matthias Franz verschijnt in het voorjaar van 2023 bij het GRIMM.