Het kunstenaarsduo Martine Feipel & Jean Bechameil (geb. 1975, Luxemburg / geb. 1964, Parijs), afkomstig uit de Luxemburgse scene en actief op de Europese scène, ontwikkelt sinds 2008 een oeuvre dat zich onderscheidt door de rijkdom van zijn visuele vocabulaire en zijn sociaal bewuste onderzoek van de hedendaagse wereld.
Als duo produceren Feipel & Bechameil installaties met een mix van illusie, verbeelding, instabiliteit en onlogica binnen gerasterde en gecontroleerde plaatsen in de hedendaagse wereld. Als beeldhouwers maar ook als amateuronderzoekers en ingenieurs, geïnformeerd door een grote gevoeligheid met betrekking tot de theatraliteit van de wereld en haar verschillende vormen van schoonheid, creëren zij werken binnen een sociaal-historische, esthetische, politieke en technische benadering. Door hun kennis op verschillende gebieden – tekenen, beeldhouwen, techniek, regie en presentatie, en decors – te combineren, produceren zij een oeuvre dat even formeel volmaakt als krachtig geëngageerd is.
Als kunstenaars hebben zij geen zekerheden over ideale sociale en culturele modellen, maar bevragen zij voortdurend het menselijk leven aan de hand van thema’s als de sociale en collectieve setting, levensstijlen, de vormen van architectuur die mensen bewonen en de voorwerpen die ons in ons dagelijks leven vergezellen, het landschap dat ons wordt voorgeschoteld, en de vrijheden die ons worden gegeven, alsmede de toekomst die voor ons wordt uitgestippeld. Als robotica-hackers stellen Feipel & Bechameil voor om zich het domein van de technologie op een gevoelige manier opnieuw toe te eigenen, met een bij uitstek politiek gebaar: ze nemen bezit van de expertise en knowhow van de industriële robotica, om die toe te passen op de creatie van kunstwerken die onze wereld op een andere manier beschrijven.
Nighthunters’ stelt de natuur en de verschillende vormen van leven centraal in hun overwegingen. Het is niet meer de vraag hoe de moderniteit onze relatie tot de wereld heeft veranderd, maar hoe de moderniteit de wereld heeft verstoord en het milieu en de verschillende levensvormen in gevaar heeft gebracht. De kunstenaars willen bewust onze kijk op de eenvoudigste vormen van leven om ons heen veranderen en het leven in zijn verschillende vormen verheerlijken. Door hun omgeving in zijn meest rauwe en gezuiverde vormen met een gefantaseerde, gefantaseerde en gedroomde uitdrukking te benaderen, hopen zij deze een soort goddelijk mysterie te verlenen. Geïnspireerd door de enigmatische voorstelling van de natuur in de kunst van de oudheid, evenals de vroege theorieën van Heraclites die de natuur beschouwden als goddelijk, verborgen in een gedrag dat vele geheimen in zich draagt.
Voor de tentoonstelling ‘Nighthunters’ in Galerie Fontana in Amsterdam produceerden Feipel & Bechameil een nieuw oeuvre in keramiek dat de inmenging toont via fragmenten van het menselijk lichaam, het dierlijke en het plantaardige, alsook de monumentale lage reliëfs die organisch gemodelleerd zijn en de jagers van de nacht voorstellen in een scenografie die de bezoeker onderdompelt in de nachtelijke hemel.
De kunstenaars tonen ook werken uit de recente reeks “Rebels” en de muurschilderingen “Untitled” (Lunar, Modular), geanimeerd door een choreografie van beweging die door robotmotoren tot stand wordt gebracht.
Voor de tentoonstelling Nighthunters zetten de kunstenaars de serie ‘Shelters’ voort, kleine keramische sculpturen en functionele vogelhuisjes. Door de levendige kleuren van het glazuur en door hun deels geometrische en soms organische vormen roepen deze sculpturen vrolijke karakters op.
Feipel & Bechameil begon de ontwikkeling van de vogelhuisjes met het project ‘Cité d’urgences – Apus Apus’ en kreeg in 2018 de speciale prijs van de Jury van de COAL award in samenwerking met het Musée de la Chasse et de la Nature in Parijs. De vogelhuisjes zijn gewijd aan de soort waarvan het voortbestaan direct wordt bedreigd door de schaarste van hun habitat als gevolg van onze moderne levensstijl. De vogelhuisjes beogen een nieuwe vorm van huisvesting voor de vogels te bieden en hopen hen te helpen opnieuw in onze leefruimte te integreren en een poëtische co-habitatie van de mens en andere natuurvormen mogelijk te maken.
