De solotentoonstelling van Rita McBride bestaat uit een combinatie van bestaand werk en werk dat zij speciaal voor de galerie maakt.
McBride maakt sculpturen die herkenbare elementen uit onze directe omgeving nabootsen. Hiermee onderzoekt ze hoe de openbare ruimte wordt gevormd en hoe cultuur wordt gerecipieerd. Objecten die verband houden met architectuur en design worden soms gedramatiseerd door het gebruik van ongebruikelijke materialen en onverwachte afmetingen. Algemeen geworden noties van vorm, functie en materiaal worden onderzocht in hun relatie tot de mythe van de vooruitgang en het vocabulaire dat bij deze moderne ideologie hoort.
Industrialisatie, massaproductieprocessen en wetten van efficiëntie worden door McBride tegenover het belang van handgemaakte artefacten en het disfunctionele geplaatst. Op deze manier stelt McBride de eigenschappen van de white cube op de proef, een ruimte die binnen het moderne ideaal wordt beschouwd als de neutrale plek die nodig is om kunstwerken tentoon te stellen. Zodra de werken van McBride in deze ogenschijnlijk passieve omgevingen zijn geplaatst, worden de functies bevraagd die het museum, de huiselijke omgeving en de stedelijke sfeer definiëren en differentiëren.
Rita McBride werd in 1960 geboren in Des Moines, USA. Ze woont in Düsseldorf en Los Alamos, Californië. Momenteel zijn de solotentoonstellingen Rita McBride: Particulates, Hammer Museum, Los Angeles en Rita McBride: Arena Momentum, Dia Beacon, Beacon te zien. Eerdere belangrijke solotentoonstellingen zijn onder andere Rita McBride: Public Tilt, Museum of Contemporary Art San Diego (2014–15); Rita McBride: Gesellschaft, Kestner Gesellschaft, Hannover, Germany, and Kunsthalle Düsseldorf (2015–16); Rita McBride: Explorer, Wiels, Brussels (2017–18); Particulates, Dia Chelsea, New York (2017–18); National Chain 2020/Social Practices (in samenwerking met Alexandra Waierstall en Fontys Dance Academy), Museum De Pont, Tilburg (2021). Grote publieke werken zijn Mae West, Munchen (2011); Bells and Whistles, the New School, New York (2014); Obelisk of Tutankhamun, Keulen (2017).
