menu
Tentoonstelling — Gemengde media, Keramiek, Schilderkunst, Video | Film

Take your time

Datum:
27 januari t/m 8 april 2023
Deelnemer:
→ AKINCI
Lijnbaansgracht 317
1017 WZ Amsterdam
Open:
  • dinsdag 13:00—18:00
  • woensdag 13:00—18:00
  • donderdag 13:00—18:00
  • vrijdag 13:00—18:00
  • zaterdag 13:00—18:00
Admission
With ticket
Vandaag open van 13:00 tot 18:00

Cevdet Erek, Stéphanie Saadé, Andrei Roiter, Zbigniew Rogalski & Molly Palmer

In Take Your Time nodigt AKINCI de kijker uit om het begrip tijd te ervaren. De werken van Cevdet Erek, Molly Palmer, Zbigniew Rogalski, Andrei Roiter en Stéphanie Saadé moeten stap voor stap worden waargenomen en verkend. Ze reflecteren op persoonlijke geschiedenis, bewegingen van het oog om een beeld te verwerken, observatie van subtiele veranderingen en het vinden van verbanden tussen visuele en auditieve vormen. De titel verwijst naar het aspect van de tijd dat de werken in de tentoonstelling onthullen en ook naar de tijd voor hun cognitieve waarneming.

Tijd speelt zeker een rol in het werk van Stéphanie Saadé (1983, Libanon) en Cevdet Erek (1974, Turkije). Met een cirkelvormige opstelling verbindt Saadé haar eigen haar met dat van haar moeder en van haar dochter. Drie generaties vormen een perfecte maar fragiele cirkel. In een videowerk, getiteld Where the Eye Rest tekent de kunstenaar meanderende lijnen met een stuk haar, waarmee zij de concentratie van de kijker uitdaagt.

In het werk Jingle (2012) spreekt Cevdet Erek tot de verbeelding van de kijker. Geluid versmelt met een beeld en roept een associatie op. Vage geluiden gecreëerd door de kunstenaar die tegen glas tikt, roepen het beeld op van bergen en grazende dieren op weelderige weiden. Jingle bestaat uit 8 handgeblazen glazen, een ipod, geluid en een wijnglas bekleed met de resten van ayran*. Jingle uit 2012 wordt gepresenteerd samen met een tweede versie Cinkot/Jingle (2021) die de kunstenaar in heeft gemaakt ter gelegenheid van zijn tentoonstelling in Praag bij Hunt Kastner Gallery. Het werk bestaat uit 9 handgeblazen glazen in de vorm van wijnglazen gegoten uit koe- en schapenbellen uit Tsjechoslowakije en Slovakije, geproduceerd met plaatselijke kunstenaars in de glas werkplaats Nový Bor. *Ayran is een Turkse drank

Een ander werk in Take Your Time is Eye Tracking (2012) uit een serie van Zbigniew Rogalski (1974, Polen). De kunstenaar kwam erotische foto’s uit de jaren zeventig tegen met willekeurig geschilderde zwarte stippen die de erotische delen van de scènes bedekken. Aangetrokken door de zwarte stippen wordt de blik van de kijker uitgenodigd om te ontdekken wat zichtbaar is.

In een recent schilderij laat Rogalski zich inspireren door een van zijn favoriete fotografen. Rogalski schildert Araki’s wolken samen met de weerkaatsing van het zonlicht dat door het raam in zijn appartement schijnt. De constante verandering van positie van het zonlicht verwijst naar de vormen van wolken die constant in beweging zijn.

In Museum (bear) beeldde Rogalski de schedel van een
beer af, gepresenteerd in een museumkast samen met de reflectie van het licht op het glas dat de ruimte verdeelt tussen de kijker en de schedel. Door het lichteffect verliest het dier zijn eigenschappen en wordt het tegelijkertijd een ver beeld van bedreigde diersoorten.

Molly Palmer (1984, UK) zoekt in haar werk altijd naar momenten van vreemdheid die verborgen zijn in het gewone, en probeert de rol van perceptie in de constructie van de werkelijkheid te begrijpen. Een groep aan de muur gemonteerde keramische Glyphs (2020) van Palmer onderzoekt de codering van emotie binnen taal. Vergelijkbaar met een alfabet maken de vormen een fysieke afdruk van geschreven lettervormen in de ruimte. Palmer streeft ernaar om kijkers een balans te bieden tussen speelsheid en oprechtheid om ontvankelijkheid te creëren rond moeilijke gedachten en emoties en creëert een dialoog rond geestelijke gezondheid en neurodiverse kwesties.

Er is een ongedefinieerde zone waar tijdconcepten elkaar overlappen. Wat is het moment dat iets begint of eindigt? Het werk van Andrei Roiter (1960, Moskou) verwijst vaak naar dit magische moment, en met name het werk Spotlight (2022) heeft vanwege zijn temporele complexiteit enige aandacht nodig. Volgens Roiter gaat Spotlight over een doorbraakmoment, een doorsnijden van het fineer van het gewone en het ontdekken van de magische ruimte van onbegrensd potentieel. Kijkend door de opening in de open gescheurde muur, stuit de kijker op een gesloten theatergordijn. De eerste vraag die in me opkomt is welk moment hier bevroren is tussen de plooien. Staat het theaterspektakel op het punt te beginnen of is het allemaal net afgelopen…

Enjoy your time!