The Silence of Tired Tongues, samengesteld door Raphael Fonseca, toont het werk van dertien opkomende kunstenaars die geboren zijn in Brazilië. De kunstwerken in deze groepstentoonstelling brengen een gevoel van ‘saudade’ met zich mee, dat vertaald kan worden als een mengeling van melancholie en verlangen. De titel van de tentoonstelling is ontleend aan een populair lied uit 1972 van de legendarische zanger Elis Regina, getiteld ‘Casa no campo’ (huis op ’t platteland) en gecomponeerd door Tavito en Zé Rodrix. De teksten zijn een klaagzang ter ere van stilte in een omgeving die in een staat van buitensporige onrust verkeerde – in die periode ging Brazilië gebukt onder een onderdrukkende militaire dictatuur.
Vijftig jaar later is het lied weer relevant, mede vanwege het politieke klimaat dat wordt bepaald door uitsluiting, onderdrukking en uitbuiting. Toch weerspiegelt deze titel een existentiële visie – wie van ons, wereldwijd, is niet moe van de onrust die we de afgelopen jaren hebben ervaren en gezien?
The Silence of Tired Tongues nodigt zowel kunstenaars als het publiek uit om na te denken over stilte en vermoeidheid door middel van explosie aan kleuren, woorden en verhalen in bewegend beeld en geluid.
Curator: Raphael Fonseca
Kunstenaars: Julia Arbex, Aline Baiana, Sofia Caesar, Arthur Chaves, Vitória Cribb, Benedito Ferreira, Rodrigo Martins, Estevão Parreiras, Tiago Sant’Ana, Tadáskía, Wisrah Villefort, Luana Vitra, Yuli Yamagata
Tentoonstellingsontwerp: Juliana Prado Godoy
Other programs by Framer Framed during the Art Week
