In de zesde editie van de Van Ostade Biënnale, die elk jaar wordt gehouden tijdens Amsterdam Art Week, presenteren Galerie Fleur & Wouter en GoMulan gezamenlijk de tentoonstelling Positions. In deze tentoonstelling komen twee kunstenaars samen die met gebruik van nieuwe media traditionele kunstvormen onderzoeken en herinterpreteren. De opening vindt plaats tijdens de Festive Gallery Night op 22 mei.
GoMulan toont de mixed-media serie Lichenescent van kunstenaar Stefano Caimi. In Lichenescent verbeeldt Caimi met divers materiaalgebruik, CNC-lasergravure, pyrografie, oliepastels en acrylverf op linnen, zijn ervaringen in de bossen van Pracharbon, aan de voet van Monte Rosa (Italië), tijdens de winter van 2024–2025. Voortbouwend op zijn onderzoek naar de transformaties van het Alpenlandschap, observeerde de kunstenaar hoe dit landschap onderworpen zijn aan leven en dood. Hij verbeeldt bossen die voortdurend veranderen door jaargetijden en verkoolde bomen waarvan de as een vruchtbare grond is voor fleurige korstmossen. Door het gebruik van CNC-lasergravure waarmee hij het doek verbrandt en realistische renders gemaakt in computer software, lijken de bomen tastbaar.
Stefano Caimi’s oeuvre richt zich op steeds veranderende landschappen en ecosystemen die zich woordeloos op elkaar afstemmen. Ook menselijk ingrijpen in de natuur zoals aangeplante landschappen fascineren hem. In software renders probeert hij de natuur te vangen: “Ik ben altijd gefascineerd geweest door de biologische complexiteit die ik in de natuur aantref. Een dicht en verborgen netwerk.”
Van 22 mei tot en met 31 augustus is Caimi’s werk te zien in de tentoonstelling Wij zijn natuur in het Singer Laren. In de tentoonstelling vraagt Prinses Irene van Lippe-Biesterfeld nogmaals aandacht voor de diepgaande relatie tussen mens en natuur.
Galerie Fleur & Wouter presenteert het werk van Natalia Jordanova. Natalia’s artistieke praktijk is een zoektocht naar mogelijke werelden. Door de inzet van verschillende media en strategieën verkent ze de kruispunten en sculpturale mogelijkheden in de uitwisseling van het digitale en fysieke. De vertaalde materialiteit herdefinieert het onderscheid tussen het platte en het driedimensionale. Haar werk houdt zich bezig met de verschuiving van deze gebieden en weeft verhalen over accumulaties in het verleden en speculaties in de toekomst.
Haar werk van de afgelopen jaren integreert generatieve kunstmatige intelligentie. Haar interesses liggen in het conceptuele potentieel van AI om bij te dragen aan historische continuïteit, stilzwijgende feministische geschiedenissen te versterken, de rol van AI in de evolutie in twijfel te trekken en kritiek te leveren op de rol ervan in de technologische evolutie van het creatieve proces.
Hommages
De werken in de tentoonstellingen zijn beelden en gebaren – sommige menselijk, sommige machinaal gemaakt – die de spanningen tussen eerbetoon, herinterpretatie en auteurschap onderzoeken. Door het gebruik van AI daagt Natalia het concept hommage zelf uit, navigeert ze door de vage grenzen tussen respect, imitatie en satire en onderzoekt ze het vermogen van AI om het origineel echt te eren. Ze onderzoekt verschillende Nederlandse digitale kunstcollecties als haar bron, waarbij ze vraagtekens zet bij de representatie van gemarginaliseerde groepen binnen historische verhalen en openbare archieven.
Het concept van hommage in de beeldende kunst heeft diepe historische wortels en heeft zich ontwikkeld van klassieke tradities tot hedendaagse praktijken. Hommage in de kunst verwijst naar een eerbetoon aan een andere kunstenaar, stroming of stijl, vaak door directe verwijzing, herinterpretatie of aanpassing. Het werkterrein van de kunstenaar is speculatieve fictie waarin de samenwerking intergenerationeel en intercontinentaal is, klasse, maatschappelijke status, tijd en geografie overstijgt en aspecten van inclusiviteit omarmt.
Voor de tentoonstelling creëert Natalia speculatieve samenwerkingen met het werk van vrouwelijke kunstenaars uit de 15e tot 20e eeuw. Daarbij onderzoekt ze op kritische wijze de rol van AI in de herinterpretatie van historische werken, waarbij ze zich afvraagt hoe technologie de notie van nalatenschap kan eren en vervormen.
