Naast de playshops en activiteiten organiseert de Appel een reeks lezingen ter begeleiding van de tentoonstelling CaccHho CucchhA. Dit symposium is gericht op een volwassen publiek, maar kinderen zijn ook welkom om tijdens het symposium aanwezig te zijn en te spelen in de tentoonstellingsruimte.
Spelen is geen oefening voor cultuur, het is de meest elementaire vorm ervan. Van de Amsterdamse speelplaatsen van Aldo van Eyck tot het subversieve gelach van Sutton-Smiths ambiguïteit: dit symposium stelt een radicale herpositionering van kinderen voor, niet als bezoekers, maar als mede-bouwers van culturele betekenis. Wat gebeurt er wanneer instellingen rommel, kattenkwaad en veelzijdigheid toestaan en wanneer de grenzen tussen onderwijs, spel en politiek vervagen in een gedeelde ruimte? Tijdens het symposium bespreken we onderwerpen waarmee we ons met CaccHho CucchhA mee bezighouden, waarbij we vragen stellen over spel in relatie tot andere aspecten van artistiek werk en urgente onderwerpen van onze tijd.
Tijdens het symposium zal O(o)yster moms twee storytelling-workshops organiseren, waarbij ze samen met de kinderen en hun verzorgers in verschillende talen voorlezen uit radicale kinderliteratuur. Gedurende de dag organiseren we uitwisselingssessies gefaciliteerd door cultuurwerkers die twee overlappende hoofdthema’s behandelen: Spelen in culturele instellingen, met bijdragen van Penny Wilson, Choi Heong-uk en Daniela Pellegrinelli, en Revolutie voor kinderen: moeilijke onderwerpen aan kinderen introduceren, met bijdragen van María Berríos, Priscila Fernandes en Zeina Maasri. Ilga Minjon zal de sessies modereren. De sessies zijn Engels gesproken.
Deel 1
Spelen in Culturele Instellingen, met: Penny Wilson, Choi Heong-uk en Daniela Pellegrinelli
Tentoonstellingen voor kinderen in musea en hedendaagse kunstruimtes omarmen spelen steeds meer, niet alleen als entertainment, maar ook als een manier van leren, ontdekken en zelfstandig handelen. Veel instellingen gaan verder dan didactische tentoonstellingen of passief kijken, er worden steeds vaker participatieve kunstomgevingen ontwerpon die uitnodigen tot tactiele betrokkenheid, fantasierijke verhalen en co-creatie. Spelen wordt een artistieke en curatoriële strategie, een manier om hiërarchieën tussen kijker en kunstwerk uit te dagen, om ruimte te bieden aan meerdere intelligenties en om kinderen te eren als actieve deelnemers aan culturele productie. In deze context is spelen niet secundair, maar centraal in hoe betekenis wordt gegenereerd, en stimuleert het nieuwsgierigheid, onderhandeling en kritische betrokkenheid bij alle leeftijden. Hoe beïnvloeden en veranderen deze tentoonstellingen en concepten van ongehoorzaamheid en spel de culturele instelling in het algemeen, en hoe kunnen we voorkomen dat we een scheiding maken tussen welk gedrag acceptabel is voor kinderen en voor volwassenen in instellingen? Wat betekent het om rekening te houden met kinderen bij het plannen van tentoonstellingen en programma’s in het algemeen, en hoe verandert dit ons begrip van cultureel werk? Wat is de rol van verzorgers en volwassenen bij het spelen in die ruimtes?
Deel 2
Revolutie voor kinderen: moeilijke onderwerpen aan kinderen introduceren, met: María Berríos, Priscila Fernandes en Zeina Maasri
Deze sessies nodigen uit tot nadenken over hoe tentoonstellingen en programma’s voor kinderen op een doordachte manier kunnen omgaan met moeilijke en uitdagende maatschappelijke kwesties, zoals kolonialisme, ontheemding, ongelijkheid, klimaatcrisis of historisch trauma, zonder afbreuk te doen aan de integriteit van de ervaring van kinderen. Hoe kunnen schrijvers, curatoren en kunstenaars ruimtes creëren die empathie, veerkracht en kritisch denken introduceren, terwijl ze gevoelig blijven voor leeftijd en emotionele capaciteit? Welke rol kunnen verhalen, spel en interactiviteit spelen bij het overbrengen van complexe inhoud op een manier die kinderen sterker maakt in plaats van overweldigt? En hoe kunnen tentoonstellingen en programma’s voor kinderen oversimplificatie tegengaan en gelaagde verhalen bieden die de intelligentie en de leefwereld van kinderen respecteren? Wat zijn de ethische en creatieve verantwoordelijkheden van culturele werkers en instellingen bij het vormgeven van de manier waarop jonge doelgroepen de wereld om hen heen ervaren?
Voor meer informatie en tickets kunt u terecht op onze website www.deappel.nl
