Sinds 2020 nodigt Welcome Stranger verschillende kunstenaars uit om nieuwe, tijdelijke kunstwerken te maken voor de façades van hun huizen. Hiermee geven ze iets persoonlijks bloot midden in hun eigen buurt. Deze zomer zijn drie kunstenaars uitgenodigd in verschillende delen van de stad. De gevels creëren een omgeving voor nieuwe observaties, waar iedere voorbijganger welkom is om kennis mee te maken.
Jacob Dwyer laat vanuit het raam van zijn appartement in Amsterdam Centrum-Oost een buis langs de gevel naar beneden lopen. Op 135 cm boven de grond eindigt de buis in een hoornvormige opening die het oor van voorbijgangers uitnodigt. Het fascineert Jacob hoe je met woorden en geluiden werelden en verhalen kan creëren. Een spreekbuis is van oorsprong een metalen buis waarmee werd gecommuniceerd van stuurhut naar machinekamer aan boord van een zeeschip. Tegenwoordig is het vaker te vinden in kinderspeeltuinen. In zijn werk zet Jacob de buis in als een geleider waardoor interne werelden naar buiten worden gebracht. Als je je oor te luister legt bij de hoorn, is een stem te horen die de ruimte beschrijft waar deze zich bevindt en gebeurtenissen die daar mogelijk hebben plaatsgevonden.
Jacob Dwyer (1988, UK) studeerde Experimentele Film aan Kingston University en voltooide een residentie bij De Ateliers (Amsterdam). Zijn werk is vertoond in kunstruimtes en op filmfestivals, waaronder IFFR (Rotterdam), IDFA (Amsterdam), Good Children (New Orleans), De Appel (Amsterdam) en BFI (Londen). In 2022 bracht hij The Devil Museum uit op vinyl bij Mana Records en in 2023 verscheen Notes on Devils bij Building Fictions.
‘Toen ik werd uitgenodigd om deel te nemen aan Welcome Stranger wist ik, zoals zoveel mensen in deze stad, niet waar ik zou wonen als het zover was. Toch was het spannend om me voor te stellen wat ik zou maken, want door deze gedachten kon ik me een huis voorstellen. Hoe zou het eruitzien? Waar zou het staan? En hoe zou mijn werk functioneren op de gevel; die drempel tussen buiten en binnen. Het zette me aan het denken over al die binnenruimtes die de afgelopen tien jaar zag, van onderhuur naar antikraak, van bank naar mezzanine, in mijn constante en schijnbaar hopeloze zoektocht naar betaalbare huisvesting. Restanten van al deze verblijfplaatsen reizen met me mee. Ze komen in dit werk terecht via woorden en geluiden.’