Afgebroken fluisteringen | Groepsshow
De blik glijdt mee, letterlijk van beeld naar beeld, tot hij stil houdt bij de achterkant van een bronzen sculptuur. Het is het beeld van een vrouw met een lange geplooide hoofddoek die, met haar rug naar de camera gedraaid, uitkijkt over de immense blauw gekleurde glaswand van een moderne kantoortoren. We cirkelen rond in Botanique, de Brusselse Kruidtuin die in de negentiende eeuw werd aangelegd. Emma van der Put maakte er opnames van de sculpturen die nog altijd in de botanische tuin staan. Zij zijn in haar video Project Panorama, 2025, de protagonisten die vanuit hun in de geschiedenis verankerde positie de voort razende ontwikkeling van de stad aanschouwen. De groep standbeelden met hun verstilde drama contrasteert met een omgeving vol anonieme, geometrisch vormgegeven architecturale giganten. Het park is als een tijdscapsule, maar welke informatie ligt erin besloten, en wat zegt die over ons, de mensheid? Verleden, heden en toekomst lijken hier de adem in te houden. Het werk van Emma van der Put is doordringend suggestief. De mensfiguur in al zijn lichamelijkheid wordt in haar Project Panorama geportretteerd als een autonome presentie, een lichaam dat monumentaal is én kwetsbaar tegelijk. Vanuit die dubbelzinnigheid reiken de sculpturen uit naar de wereld. Maar houdt het lichaam stand?
1 nov t/m 10 jan — tegenboschvanvreden
